Wołanie do człowieka pierwotnego

Przyniosłam Ci telefon, człowieku pierwotny
za parę tysięcy lat
będziesz mógł go użyć,
opowiedzieć dlaczego
na tej właśnie ścianie w jaskini
namalowałeś lwa.
Przyniosłam Ci skrzypce, człowieku pierwotny
napiszesz kiedyś piosenki
w rzędy poustawiasz nuty
wydmuchasz je, wyszarpiesz, wystukasz.
Przyniosłam Ci perfumy, człowieku pierwotny
abyś ukrył zapach własnego ciała
nie przed wrogiem, ale samego siebie, dla mody.
Upodabnianie do natury nie bedzię niebezpieczne
kiedy nauczysz sie mówić, ubierać, pisać,
ewolucję przeskoczysz.
Mówię do Ciebie, człowieku pierwotny we mnie
o sztuce, teatrze, nauce
tyle jest piękna na świecie,
kultury, filozofów, muzyki
obrazów, wierszy, cnoty
Uczę Cię, człowieku pierwotny
a Ty, a Ty!
znów jesteś głodny


Ich brachte Dir ein Briefpapier, mein lieber Urmensch.
Irgendwann wirst Du schreiben lernen,
erzählst Du dann
wieso in der Höhle, genau an der Wand
kritzeltest Du einen Löwen.
Ich brachte Dir eine Geige, mein lieber Urmensch.
Eines Tages stellst du die Noten in Reihen
komponierst Du paar Lieder, pustest sie raus, klopfst du sie ab.
Ich brachte Dir Perfüm, mein Lieber Urmensch
um deinen Körpergeruch zu verdecken
für die Mode, nicht aus Angst vor dem Feind
Dich der Natur zu ähneln
wird nicht mehr gefährlich sein,
wenn Du das Reden lernst, das Feuer beherrschst,
überspringst die Evolutionskette
nur weil Du einen Daumen besitzst.
Ich rede mit Dir, mein lieber Urmensch in mir
es gibt doch so viel
Kultur, und Schönheit auf der Welt
Gedichte, Malerei, Philosophen und Art
Nobelpreisträger, Chemie,
Erfindungen, Tüchtigkeit
und du! Du!
musst hungrig sein!