To co mam jeszcze

To co mam jeszcze do opowiedzienia
zmienne jest.
Jak chmury
przez chwilę
szarego złudzenia.
Po chwili tej
chwili już nie ma.
Nic.
To co jeszcze chcę opowiedzieć
zmienne jest.
Trzeba uchwycić.
Za ogon mocno trzymać.
Zrobić zdjęcie.
Chociażby po to
żeby się kiedyś
móc wstydzić,
tak naprawdę wstydzić,
żałować.
Niech pęknę.