linije

W nierównych linijkach

ocierają się o siebie słowa

spocone, skłębione,

zadumane,

zakochane w samych sobie.

W nierównych linijkach

jak w przepisie na żur

lub ciasto 

czekoladowe,

a ja w lustrze przeglądam

bez muzyki w tle,

teraźniejszość. 

Ciągnie się

już tyle lat.

W nierównych linijkach

ktoś rano nad kawą

lub żurkiem w południe

słowa samemu sobie

pod nosem,

żonie, kochankowi

przerwie 

w połowie może

zrozumie inaczej

niż pod skórą moją

zalążek krąży.

W nierównych linijkach 

ktoś z kimś

w przeciwnym kierunku

ku sobie

pogrzebie we własnej

teraźniejszości,

głowie. Głęboko w tchawicy gdzieś.

poklepie się

po brzuchu.

W teraźniejszości

tera, zara. tu.